In deze rubriek komen fysio’s aan het woord. Wat houdt hen bezig? Hoe kunnen ze samen het vak mooier maken en wat is daarvoor nodig?
Even voorstellen
Marjan Groenendijk is in 1996 afgestudeerd. Na als algemeen fysiotherapeut gewerkt te hebben, ontstond behoefte om door te groeien en heeft ze zich gespecialiseerd tot bekkenfysiotherapeut. Sinds 2011 is ze als zodanig werkzaam bij verschillende praktijken in Rotterdam. Dit heeft een nieuwe impuls gegeven aan haar loopbaan en Marjan doet haar werk met veel plezier. Ze werkt drie dagen per week, dat is goed te combineren met haar gezin en kinderen op de basisschool.
Wat is voor jou belangrijk in je werk?
De samenwerking met andere bekkenfysiotherapeuten is voor mij van toegevoegde waarde zodat we vakinhoudelijk kunnen uitwisselen. Ook de afwisseling in het werk is plezierig. Bij de meeste mensen bestaat het beeld dat we alleen vrouwen zien, maar dat is een vooroordeel. We behandelen net zo goed mannen en kinderen. Er is een grote diversiteit aan bekkenproblemen.
Wat betekent een vast salaris voor jou?
Op initiatief van de praktijkhouder zijn de fysiowerknemers onlangs overgegaan van een variabel naar een vast salaris. Ik heb jarenlang gewerkt op basis van een variabel salaris. Ik ben enorm blij met mijn vaste salaris, ik weet nu zeker wat er elke maand op mijn salarisstrookje staat. Ik heb nu dus ook een gegarandeerd inkomen als ik door verlof, ziekte of zwangerschap minder of tijdelijk niet kan werken en dus ook minder of geen omzet draai. Het is erg fijn dat ik me geen zorgen meer hoef te maken dat ik in een vakantieperiode een dip in mijn inkomsten heb. En ik hoef ook niet meer te overwegen om de weken na een vakantie extra dagen te werken om de gemiste inkomsten in te halen. Het daadwerkelijk genieten van een vakantie of van een zwangerschapsverlof was vaak van korte duur en door allerlei zorgen omgeven. De rust die een vast salaris geeft vind ik ontzettend prettig. Daarbij is het erg plezierig dat ik tijdens de werkdag nu ‘normaal’ alle noodzakelijke werkzaamheden kan doen. Daarmee bedoel ik dat ik gedurende de werkdag ook tijd heb om met collega’s of verwijzers te overleggen of andere werkgerelateerde activiteiten kan doen. Toen ik nog een variabel salaris had, bekroop vaak het gevoel dat dat in eigen tijd was, omdat je die tijdsinvestering niet kon verantwoorden.
Als je terugkijkt, wat zal je dan niet missen?
Grootste nadeel van een variabel salaris, is dat je nauwelijks grip hebt op je inkomsten. Ik kreeg dan wel een deel van de omzet, maar in een periode met minder afspraken en waarin je dus minder omzet draait, zag je daar gelijk de negatieve effecten van. Het is wel eens gebeurd dat als de omzet tegenviel aan het einde van het kwartaal bijvoorbeeld omdat ik door omstandigheden minder kon werken, ik een afrekening ontving en een groot bedrag moest terugbetalen aan mijn werkgever. Als werknemer wordt je dan eigenlijk geconfronteerd met een bedrijfsrisico, terwijl je niet de ondernemer bent. Om me heen zie ik collega’s regelmatig onder het bestaansminimum uitkomen. Het is onvoorstelbaar dat hiervan sprake kan zijn bij een hoogopgeleide beroepsgroep.
Hoe is de overstap gegaan?
Wat ik nu aan salaris ontvang zie ik als een goede opstap. Ongeacht of ik meer of minder werk, ik weet precies waar ik aan toe ben. De salarisafspraken zijn in een addendum bij mijn arbeidscontract opgenomen. We hebben aan de hand van de website en tips van FDV gekeken of de afspraken passend waren. We hebben het addendum niet juridisch laten checken, omdat de arbeidsovereenkomst zelf al in een eerder stadium juridisch in orde was bevonden. We hebben een proefperiode afgesproken om te kijken wat de effecten zijn en of het salaris misschien bijgesteld moet worden. Voor de werkgever is het spannend dat er mogelijk niet voldoende behandeld is. Maar ook als fysiotherapeut wil ik graag weten of het salaris een goede afspiegeling is van het aantal behandelde patiënten. Een goed gevulde agenda is dus ook voor mij belangrijk. Afspraak is dat we na een jaar evalueren. Het kan nog best spannend worden of de beloning in verhouding staat tot het werk en of iedereen daar tevreden over is. Het zou natuurlijk geweldig zijn als dit onderwerp voor die tijd in een cao geregeld is, zodat hier geen enkel misverstand over kan bestaan.
Wat baart je zorgen in fysioland?
Nieuwe collega’s die een variabel salaris accepteren hebben eigenlijk helemaal geen idee wat ze straks gaan verdienen, ze weten gewoonweg niet waar ze aan beginnen, maar komen daar in de loop van tijd pas achter. Er zitten dus nog veel collega’s gevangen in een onzekere financiële situatie. Ik heb het geluk dat mijn werkgever rekenschap geeft van goed werkgeverschap, maar er zijn ook tal van werkgevers die hun werknemers niet meer bieden dan het minimale, en zij bijvoorbeeld volledig zelf verantwoordelijk worden gehouden voor bijvoorbeeld hun scholing om geregistreerd te blijven.
Wat is je advies?
Een vast salaris is iedereen aan te raden, en het is een goede zaak dat dat de norm wordt in de cao en dat steeds meer werkgevers er nu al op overgaan. Ik ben me ervan bewust dat dit een begin is van betere arbeidsvoorwaarden voor fysio’s in de eerste lijn. Maar het is wel een essentiële. Het scheelt een heleboel stress en dat is veel waard. Natuurlijk moet er meer geregeld worden, denk aan de wachtdagen bij ziekte of afspraken over pensioen. Ik kijk dus uit naar de nieuwe cao zodat iedereen weet waar ie aan toe is. Ik merk dat de werkgevers wel willen, maar ook dat er wel iets moet gebeuren aan de te lage tarieven.