In deze rubriek komen fysio’s aan het woord. Wat houdt hen bezig? Hoe kunnen we samen het vak mooier maken en wat is daarvoor nodig?
Even voorstellen
Nick werkt vier jaar als fysio in een eerstelijnspraktijk en is bezig met de master manueel therapie. Hij is geboren en getogen in Hoogland en woont nu met zijn vriendin in Amersfoort.
Waarom fysiotherapeut?
Als sporter had ik de nodige blessures en kwam ik succesvol na behandeling door een fysio van mijn knieklachten af. Alles weer kunnen doen inspireerde me voor het vak. Ik zie veel klachten bij mensen op relatief jonge leeftijd. Het geeft voldoening cliënten in de praktijk te ondersteunen bij fysieke klachten en herstel te zien.
Ben je tevreden over je werk?
Ik heb mazzel gehad aan de slag te kunnen met een mooi instapsalaris en redelijke secundaire voorwaarden bij een fijne werkgever. Maar nu ben ik een paar jaar verder en zit groei er niet in. Ik wil graag met mijn vriendin een leven kunnen opbouwen en een huis kopen.
Dat kan niet als ik geen stap maak. De situatie in de eerstelijn is helaas vergelijkbaar als ik om me heen kijk, het komt allemaal ongeveer op hetzelfde neer. Ik zit daarom nu in een heel lastig dilemma: ik wil graag in de eerstelijn blijven werken maar die biedt geen perspectief, terwijl er genoeg alternatief te vinden is op de arbeidsmarkt. Ik zou het jammer vinden mijn vak te verlaten.
Wat baart je zorgen in fysioland?
De verbeterde arbeidsvoorwaarden in het principeakkoord voor de Cao Eerstelijn Fysiotherapie biedt wel toekomstperspectief. Er wordt een heleboel rechtgetrokken wat in de loop der jaren scheefgegroeid is. De huidige voorwaarden zijn onder de maat. Denk aan pensioen, studiekosten en wachtdagen bij ziekte. Het is nooit fijn als je ziek bent, maar met wachtdagen word je dubbel gestraft. Ik hoop dus ten zeerste dat de cao er komt.

Ik vind het onbegrijpelijk dat werkgevers niet gevoelig lijken voor de uitstroom van zowel jonge fysio’s als bijna pensionado’s, terwijl de bevolking door bewegingsarmoede steeds een groter beroep doet op fysiotherapeuten.
Maar het is niet goed eindeloos te wachten en ik twijfel of ik zonder perspectief nog lang in dit vak kan blijven. Ik hoor veel weerstand aan werkgeverszijde over de betaalbaarheid van de cao. Ik hoop dat ook de werkgevers die niet bij WVF zijn aangesloten zich goed laten informeren.