Hans: “Zicht op de cao opent nieuwe perspectieven”

22 nov 2022

In deze rubriek komen fysio’s aan het woord. Wat houdt hen bezig? Hoe kunnen ze samen het vak mooier maken en wat is daarvoor nodig?

Even voorstellen

Hans Steijlen is fysiotherapeut in Ziekenhuis Bernhoven, en voorzitter van de ondernemingsraad (OR). Hans werkt ongeveer 38 jaar in de tweedelijn. Hij werkte voorafgaand eerst een aantal jaar als fysio in militaire dienst en combineerde dat met waarnemingen bij een aantal eerstelijnspraktijken. Vervolgens leerde hij het ziekenhuis kennen waar hij parttime werkte. De problemen in de eerstelijn herkent Hans nog steeds van 40 jaar geleden. Hij koos voor zekerheid en te werken in een sector waar zaken beter op orde zijn.

 

Als je dat vergelijkt met de tweedelijn?

“Bij de cao-onderhandelingen voor de nieuwe Cao Ziekenhuizen wordt rekening gehouden met de gevolgen van inflatie en ziekenhuizen kunnen hun hogere kosten deels declareren. Dat wil overigens niet zeggen dat de onderhandelingen met de werkgeversorganisatie Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen eenvoudig verlopen. Praktijkhouders in de eerstelijn worden door te lage tarieven op dit moment belemmerd om aan loonontwikkeling en arbeidsvoorwaardenontwikkeling te doen. Het is mooi dat het WVF en FDV het eens zijn over de belangrijkste punten in een nieuw arbeidsvoorwaardenpakket voor fysio’s in de eerstelijn. Aan goede zorg hangt een prijskaartje. Voor zorgverzekeraars maakt het inzichtelijk wat de echte kosten van arbeid zijn.”

Hoe het is om te werken onder een cao en vaste arbeidsvoorwaarden?

“Als werknemer kan je vertrouwen op de deskundigheid van FBZ en andere cao-partijen over wat er in de cao is afgesproken. Ik hoef niet alle wetten en regels te kennen en ook niet alles te weten wat er in het boekwerk staat. Als ik ergens tegenaan loop, dan pak ik de cao erbij om na te lezen wat de mogelijkheden in een bepaalde situatie zijn. Een cao geeft dus rust en zekerheid.
Zodra de nieuwe cao in de eerstelijn er is, geldt dat net zozeer voor praktijkhouders die niet langer hoeven te zorgen dat ze parate kennis hebben over wijzigingen in het arbeidsrecht. Zij kunnen erop rekenen dat cao-partijen hier het voortouw in nemen.”

Welke kansen zie je voor de medezeggenschap in de eerstelijn?

Ter toelichting: in de ziekenhuizen werkt een groot aantal werknemers, deze beschikken allemaal over een ondernemingsraad (OR) die kan meepraten en meebeslissen. De eerstelijn wordt gekenmerkt door kleinschalige praktijken met een collegiale arbeidsverhouding tussen werknemer en werkgever.
“Als OR oefenen we invloed uit op belangrijke besluiten van de werkgever voor de instelling. Het is ook een platform om met de werkgever in gesprek te gaan over wat er in de cao is afgesproken.
Het minimumkarakter van de cao in de eerstelijn biedt volgens mij een nieuw perspectief om net als in het ziekenhuis het gesprek aan te gaan. Het is een nieuwe uitdaging om met je werkgever overleg te voeren over afspraken bovenop de cao. Bijvoorbeeld over vraagstukken als veilig en gezond werken, hoe gaan we om met agressie in de praktijk? Maar bijvoorbeeld ook over welke patiënt- en niet patiëntgebonden werkzaamheden precies onder de reguliere werktijd vallen. Wat kan er over extra werkzaamheden afgesproken worden? Hoe meer autonomie en regie je als eerstelijnfysio ervaart over hoe je je werk kan uitvoeren, des te meer de praktijkhouder een hogere betrokkenheid ervoor terug kan verwachten.”

* = een cao met een minimumkarakter betekent dat er alleen in het voordeel van de werknemer mag worden afgeweken van de gemaakte afspraken.